بازی جنگلی ها

بازی جنگلی ها (Jungle Speed)

کلاسیکِ ۱۹۹۷ که هنوز هم آدم‌ها را به موجودات «رفلکس‌محورِ بی‌منطق» تبدیل می‌کند

اگر «جنگل سرعتی» مال ۱۹۹۷ است، پس باید مدت‌ها پیش بازنشسته می‌شد. ولی نشد. هنوز هم روی میزهای دورهمی، کافه‌بازی‌ها و جمع‌های خانوادگی می‌بینی‌اش چون یک کار را بی‌نقص انجام می‌دهد: در چند دقیقه، هیجان، خنده، رقابت و کمی هرج‌ومرج کنترل‌شده می‌سازد. و عجیب‌تر این‌که با وجود سادگی، تکراری هم نمی‌شود.

معرفی کلی بازی

جنگل سرعتی یا به اسم نسخه فارسی جنگلی ها یک بازی کارتیِ سرعتی-واکنشی است که دور یک «توتم» چوبی می‌چرخد: کارت رو می‌کنی، چشم‌هات می‌دوند، مغزت فریاد می‌زند «هم‌شکل شد!» و دستت قبل از بقیه باید توتم را بقاپد. همین. ولی همین «همین» باعث می‌شود بعد از ۲۰ سال هنوز فروش برود و نسخه‌های جدید و مدل‌های مختلف ازش بیرون بیاید.

چرا بعد از این همه سال هنوز رو بورسه؟

1. قانون ساده، نتیجه انفجاری
   در کمتر از ۲ دقیقه توضیحش می‌دهی، ولی تجربه‌اش پر از لحظه‌های “ای وای” است. این نوع بازی‌ها برای دورهمی‌ها طلا هستند.

2. هیجان هم‌زمان برای همه
   برخلاف خیلی از بازی‌ها که نوبتی‌اند و بقیه منتظر می‌مانند، اینجا همه همیشه در حالت آماده‌باش‌اند. این باعث می‌شود “کِش” بازی از دست نرود.

3. قابل‌حمل و سریع
   یک کیسه کوچک، چند کارت، یک توتم. برای سفر، مهمانی، کافه… عالی است. خود ناشر هم روی «سریع و قابل‌حمل بودن» تاکید می‌کند.

4. تکرارپذیری بالا بدون محتوازدگی
   هر دست، به خاطر ترکیب کارت‌ها، تعداد بازیکن و سرعت واکنش آدم‌ها، حس متفاوتی دارد. بازی «داستان» ثابت ندارد که بعد از چند بار لو برود؛ بازی «رفتار آدم‌ها»ست که هر بار عوض می‌شود.

5. نسخه‌ها و توسعه‌های متعدد
   این بازی سال‌هاست نسخه‌ها و توسعه‌های مختلف داشته (مثل New Edition و Deluxe و توسعه‌ها). این یعنی بازار هنوز نفس می‌کشد و بازی “زنده” نگه داشته شده.

مکانیک‌های اصلی

• تشخیص الگو/شباهت بصری: پیدا کردن نمادهای یکسان با جزئیات ریز

• سرعت عمل و واکنش: قاپیدن توتم در لحظه درست

• ریسک-پاداش: اشتباه گرفتن توتم می‌تواند جریمه داشته باشد (بسته به قوانین نسخه/چاپ)

این بازی از جنس بازی‌های واکنشی مثل «اسلپ‌جک» است، با این تفاوت که نمادها عمداً بعضی جاها «شبهه‌دار» طراحی شده‌اند تا اشتباه انسانی اتفاق بیفتد.

جوایز و افتخارات

«جنگل سرعتی» در طول عمرش در چند لیست/جایزه به‌عنوان بازی خانوادگی/کودک-نوجوان دیده شده. چند موردی که در منابع مختلف تکرار شده:

• Kinderspielexperten (رده ۸ تا ۱۳ سال) نامزد (۲۰۰۳)

• Spiel der Spiele – Hit für Viele توصیه‌شده/Recommended (۲۰۰۳)

• Parents’ Choice Recommended

نکته: چون چاپ‌ها و نسخه‌ها زیاد شده، بعضی افتخارات ممکن است مربوط به «نسخه‌های جدیدتر/بازطراحی‌شده» باشد، نه الزاماً همان چاپ اول.

نظر پلیرها درباره بازی

حتی اگر وارد جزئیات متن کامنت‌ها نشویم، حجم بازخوردها خودش حرف می‌زند: در یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های بردگیم، بازی ده‌ها هزار امتیاز و هزاران کامنت گرفته (در حد ~۱۴هزار امتیاز و ~۲.۶هزار نظر در صفحه رتبه‌دهی).

آن چیزی که معمولاً پلیرها تکرار می‌کنند:

• فوق‌العاده برای دورهمی و خنده

• قوانین ساده، درگیری ذهنی-چشمی بالا

• گاهی پر از برخورد دست و هیجان فیزیکی (برای بعضی‌ها مزیت، برای بعضی‌ها عیب!)

• نمادهای شبیه‌به‌هم که هم جذابیت می‌سازد هم دعوا تولید می‌کند

برای نمونه، ریویوها و معرفی‌های ویدیویی هم دقیقا روی همین «بزن‌بکوب واکنشی» تاکید می‌کنند.

فان‌فکت‌ها و نکات جالب

• اسم طراح‌ها روی بعضی نسخه‌ها با عنوان “Tom & Yako” آمده و در فایل قوانین هم همین‌طور ذکر شده.

• بازی آن‌قدر معروف شد که نسخه‌ها و شاخه‌های متعددی گرفت (مثل Deluxe و نسخه‌های متفاوتِ تم‌دار).

• حتی نسخه ویدیویی هم داشته (برای WiiWare)، که نشان می‌دهد برندش یک دوره‌ای آن‌قدر جا افتاده بوده که بردنش به مدیوم دیگر منطقی به نظر برسد.

سخن پایانی

«جنگل سرعتی» از آن بازی‌های نادر است که با یک ایده ساده، فرمول دورهمی ساخته: سریع، پرخنده، قابل‌حمل، و همیشه آماده‌ی ساختن خاطره (یا یک بحث کوتاه درباره این‌که “این دو تا واقعاً یکی بود یا نه”). و همین ترکیب است که باعث شده از ۱۹۹۷ تا امروز هنوز “رو بورس” بماند.