معرفی بازی رومیزی راز هیتلر (Secret Hitler)

راز هیتلر (Secret Hitler) یک بازی نقش مخفی و استنتاج اجتماعی است که بازیکن‌ها را به آلمان دهه ۱۹۳۰ می‌برد؛ دورانی پر از آشوب سیاسی، ائتلاف‌های شکننده و شخصیت‌هایی که ظاهرشان دوستانه‌تر از نیت واقعی‌شان است. این بازی در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و خیلی سریع تبدیل به یکی از شناخته‌شده‌ترین بازی‌های دورهمی گفت‌وگومحور شد.
در راز هیتلر، بازیکن‌ها مخفیانه به دو جناح لیبرال و فاشیست تقسیم می‌شوند و یکی از فاشیست‌ها، هیتلر است که نباید هویتش فاش شود. بازی از همان ابتدا روشن می‌کند که حقیقت چیز نادری است و اعتماد، کالایی مصرفی.

  • طراح: مکس تمکین، مایک باکسلیتر، تامی مارانژلو، مک شولتز

  • ناشر: Goat Wolf & Cabbage

  • دسته‌بندی: نقش مخفی، استنتاج اجتماعی، بازی دورهمی

تم و داستان بازی

تم بازی کاملاً سیاسی و تاریخی است، اما روایت آن بیشتر بر روابط انسانی و فضای بی‌اعتمادی تمرکز دارد. بازیکن‌ها در نقش سیاست‌مدارانی قرار می‌گیرند که هر تصمیمشان می‌تواند مسیر کشور را تغییر دهد، ولی اطلاعات ناقص باعث می‌شود هیچ تصمیمی کاملاً مطمئن نباشد.
راز هیتلر از آن بازی‌هایی است که داستانش نه در دفترچه راهنما، بلکه روی میز و از دل گفتگوها ساخته می‌شود. هر رأی‌گیری یک روایت، و هر اتهام یک نقطه عطف داستانی است.

مکانیک‌های اصلی بازی

هسته گیم‌پلی بازی بر چند مکانیک کلیدی استوار است:

  • نقش‌های مخفی: هر بازیکن نقش مشخصی دارد که فقط خودش یا تعداد محدودی از بازیکن‌ها از آن خبر دارند.

  • تصمیم‌گیری جمعی: انتخاب رئیس‌جمهور و صدراعظم، رأی اعتماد و تصویب قوانین کاملاً گروهی انجام می‌شود.

  • مدیریت اطلاعات ناقص: بازیکن‌ها باید براساس رفتار، تصمیم‌ها و گفته‌های دیگران تحلیل کنند، نه بر اساس اطلاعات قطعی.

  • بلوف و فریب: فاشیست‌ها باید حقیقت را پنهان کنند و لیبرال‌ها باید بین شک و اعتماد تعادل برقرار کنند.

  • قدرت‌های ویژه: با پیشرفت قوانین فاشیستی، قدرت‌هایی به بازی اضافه می‌شود که معادلات را پیچیده‌تر می‌کند.

این ترکیب باعث می‌شود بازی ساده شروع شود اما با هر دور عمیق‌تر و پرتنش‌تر شود.

تجربه و حس بازی

راز هیتلر به‌شدت گفت‌وگو‌محور است. اگر جمع اهل حرف زدن، تحلیل و واکنش‌های لحظه‌ای باشد، بازی می‌درخشد. لحظاتی که یک رأی ساده می‌تواند مسیر کل بازی را عوض کند، یا انتخاب اشتباه یک نفر باعث سوءظن همگانی شود، از جذاب‌ترین بخش‌های تجربه بازی است.
این بازی بیش از آنکه ذهن را درگیر محاسبه کند، روان را درگیر تحلیل آدم‌ها می‌کند.

نکات جالب راجع به این بازی

  • بازی در Kickstarter بسیار فراتر از انتظار موفق شد و چندین برابر هدف اولیه‌اش سرمایه جذب کرد.

  • یکی از طراحان اصلی بازی مکس تمکین است که بعدها در پروژه‌های خلاقانه و رسانه‌ای دیگری هم شناخته شد.

  • راز هیتلر با وجود تم حساس سیاسی، به دلیل تمرکز بر مکانیک‌های اجتماعی و نه پیام مستقیم، در بسیاری از کشورها محبوب شد.

  • نسخه‌های چاپ غیررسمی و بومی‌سازی‌شده زیادی از این بازی در سراسر دنیا وجود دارد.

مزایا و معایب

مزایا:

  • قوانین ساده و یادگیری سریع

  • تعامل اجتماعی بسیار بالا

  • بدون حذف بازیکن

  • تجربه متفاوت در هر بار بازی

معایب:

  • وابستگی شدید به کیفیت جمع

  • مناسب نبودن برای جمع‌های کم‌حرف

  • حساسیت تم برای بعضی بازیکن‌ها

سخن پایانی

راز هیتلر یک بازی دورهمی معمولی نیست؛ آزمایشگاهی است برای اعتماد، استدلال و مدیریت بحران. اگر دنبال بازی‌ای هستید که بعد از تمام شدنش هنوز درباره‌اش صحبت شود و تصمیم‌هایش تا مدتی در ذهن بماند، این عنوان دقیقاً همان انتخاب بحث‌برانگیزی است که یک جمع دوستانه را زنده می‌کند.

محتویات جعبه بازی راز هیتلر

داخل جعبه راز هیتلر تمام اجزای لازم برای اجرای بازی به‌صورت کامل قرار دارد. این محتویات شامل کارت‌های نقش بازیکن‌ها (لیبرال‌ها، فاشیست‌ها و کارت اختصاصی هیتلر)، کارت‌های رأی Ja و Nein برای هر بازیکن، کارت‌های قوانین لیبرال و فاشیستی، صفحات مخصوص جناح‌ها بر اساس تعداد نفرات، کارت ترتیب ریاست‌جمهوری، کارت‌های قدرت‌های ویژه فاشیست‌ها مانند بازجویی، انتخاب رئیس‌جمهور و حذف بازیکن، و در نهایت دفترچه راهنمای بازی است. ترکیب این اجزا به‌گونه‌ای طراحی شده که بدون قطعه اضافی یا پیچیدگی غیرضروری، تمام مکانیزم‌های بازی به‌درستی اجرا شوند.

ستاپ (آماده‌سازی بازی)

  1. انتخاب صفحه بازی
    با توجه به تعداد بازیکن‌ها، صفحه مناسب (لیبرال و فاشیستی) انتخاب می‌شود.

  2. تقسیم نقش‌ها
    کارت‌های نقش بر اساس تعداد بازیکن‌ها مشخص شده، بُر می‌خورند و به‌صورت تصادفی پخش می‌شوند.
    هر بازیکن فقط نقش خودش را می‌داند.
    فاشیست‌ها همدیگر را می‌شناسند (به‌جز در برخی تعدادها که هیتلر هم کور است).

  3. انتخاب رئیس‌جمهور اول
    به‌صورت تصادفی، نشان رئیس‌جمهور به یکی از بازیکن‌ها داده می‌شود.

  4. دسته قوانین
    تمام کارت‌های قانون (لیبرال و فاشیستی) مخلوط شده و به‌صورت رو به پایین قرار می‌گیرند.

ستاپ سریع است، ولی بی‌اعتمادی از همان لحظه اول شروع می‌شود.

روند کلی بازی

بازی به‌صورت دورمحور پیش می‌رود. هر دور شامل مراحل زیر است:

۱. انتخاب صدراعظم

رئیس‌جمهور، یک بازیکن دیگر را به‌عنوان صدراعظم پیشنهادی معرفی می‌کند (با محدودیت‌هایی مثل انتخاب نکردن صدراعظم قبلی).

۲. رأی اعتماد

همه بازیکن‌ها به‌صورت هم‌زمان رأی موافق (Ja) یا مخالف (Nein) می‌دهند.

  • اگر اکثریت موافق باشند → دولت تشکیل می‌شود

  • اگر رأی نیاورد → ریاست به نفر بعدی می‌رسد

سه بار رأی نیاوردن پیاپی یعنی هرج‌ومرج و اجرای قانون تصادفی. چون چرا نه.

۳. تصویب قانون

  • رئیس‌جمهور ۳ کارت قانون برمی‌دارد، یکی را حذف می‌کند.

  • صدراعظم از بین ۲ کارت باقی‌مانده، یکی را تصویب می‌کند.

  • قانون روی صفحه مربوطه قرار می‌گیرد.

همه چیز ساده به نظر می‌رسد، تا وقتی طرف مقابل قسم می‌خورد گزینه دیگری نداشته.

قدرت‌های ویژه فاشیست‌ها

با تصویب برخی قوانین فاشیستی، رئیس‌جمهور به قدرت‌هایی دسترسی پیدا می‌کند، از جمله:

  • بازجویی از نقش یک بازیکن

  • نگاه کردن به کارت‌های بالای دسته قوانین

  • انتخاب رئیس‌جمهور بعدی

  • حذف فیزیکی یک بازیکن از بازی

این قدرت‌ها شتاب بازی را بالا می‌برند و فضا را از «تحلیل دوستانه» به «اتهام مستقیم» می‌کشانند.

شرایط پایان بازی

بازی در یکی از حالت‌های زیر تمام می‌شود:

  • پیروزی لیبرال‌ها:
    با تصویب ۵ قانون لیبرال

  • پیروزی فاشیست‌ها:

    • تصویب ۶ قانون فاشیستی

    • یا انتخاب هیتلر به‌عنوان صدراعظم بعد از فعال شدن شرایط خاص